((Με αφορμή ένα ταξίδι στην Φλώρινα…))
Η ασυμφωνία χαρακτήρων έγινε εμφανής και στην κατοικία των πρώην ερωτευμένων… Δεν άντεξαν τον πόνο
“Όταν ξεκίνησα να το βάφω, ήμουν στην μπλε περίοδο μου. Ήρθε όμως η Ρόζα και μου άλλαξε τη ζωή. Ήθελα να το ξέρουν όλοι”. Στους τοίχους της πόλης οι καρδιές αποκαλύπτονται…
“Εγώ δεν θα γίνω σαν κι εσένα που πας να γίνεις ίδιος με τους άλλους!”, είπε κι έσιαξε τις γαλάζιες κορδέλες του προτού πάρει την πόζα για την φωτογραφία. Το άλλο απέμεινε βουβό και δακρυσμένο, να θυμάται τι όμορφες ήταν και οι δικές του…
“Χρειάζομαι το χώρο μου, σε βλέπω φιλικά, αλλά κυρίως μου χαλάς την συμμετρία”
“Να φύγω λοιπόν να μην σε ενοχλώ…”
“Ίσως να κάνω λάθος…”
– Η νύχτα είναι μαγική
– Όχι χωρίς εσένα
– Κι αυτό, ναι
Το belvedere είναι ένα ιερό τοτέμ για απελπισμένους και τρελά καψουρεμένους.
Ο θρύλος λέει ότι αν φωνάξεις το όνομα του αντικειµένου του πόθου σου την ημέρα της γιορτής του, αυτό θα μαγευτεί.
Άλλοι δεν τα πάνε καλά με το εορτολόγιο, και αφήνουν μαρτυρικά, δεν αντέχουν να το κρύβουν.
Είδε ο Μήτσος το φβ μου και μου λέει:” Πώς θα φανεί κυρα μου ότι κάνεις διακοπές; Χωρίς φουτ σελφι ντεμεκ θα είναι για…. Να βάλε τουλάχιστον τα δικά μου….”
Το άλλο με το ποτάμι, να το βάλω;;”
“Όχι”
“Φεύγεις; Μα πώς φεύγεις έτσι; Περίμενε τουλάχιστον θα σε πάω στον σταθμό”
“Θα σου τηλεφωνήσω…”
Περίμενε…..
you keep me hanging on the telephone….
Άνοιξε το παράθυρο στην μεσοτοιχία και κανείς δεν του είπε τίποτα.
Ήξεραν πόσο του άρεσε να την βλέπει να ξεπροβάλει μέσα από τον ήλιο, στην καθημερινή βόλτα της στο ποτάμι
And suddenly I saw her coming out of the sun
Το στέκι των κυνηγών,δίπλα στο Διεθνές, έκλεισε, όταν ένα ξεχασμένο καμάκι μπήκε μέσα μπερδεύοντας την ταμπέλα με την ιδιότητα του. Μόλυνε με την παρουσία του τον χώρο και οι παλιές μορφές εξαϋλώθηκαν για να εξαφανιστούν χωρίς να αναγκαστούν να περάσουν από δίπλα του…
Εκείνος χαμπάρι δεν.πήρε, ευτυχώς ούτε κανε….
“Άνοιξε άνοιξε γιατί δεν αντέχω”
“Τράβα ρε μάγκα και αλάνι”
“Την πόρτα σου θα σπάσω”
Τίποτα δεν την συγκίνησε. Έφυγε με γκάζια και την Αχάριστη στη διαπασών.
Δίκιο είχε
